ஸ்ரீகிருஷ்ணாவதாரக் காலத்தில் கண்ணனிடத்து அதீத பக்தி பூண்டிருந்த அடியவர் உத்தவர், கண்ணன் தன் அவதார நோக்கம் நிறைவுற்று ஸ்ரீவைகுந்தத்திற்கு எழுந்தருளும் வேளையில் உத்தவருக்கு உபதேசித்த பகுதி ஸ்ரீமத் பாகவதத்தில் உத்தவ கீதை என்று போற்றப் பெறுகின்றது. ஸ்ரீகுருவாயூரப்பனின் விக்கிரகத் திருமேனியை வாயு தேவனிடமும்; தேவ குரு பிரஹஸ்பதியிடமும் அளித்தவர் உத்தவர். அத்தகைய புண்ணிய சீலரின் கலியுக அவதாரமாய், 13ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில், பண்டரிபுரத்தில் தோன்றிய அருளாளர் ஸ்ரீநாமதேவர்.
சைவ சமயத்தில் அருளாளர்கள் பலர் இருப்பினும் திருஞானசம்பந்தர்; திருநாவுக்கரசர்; சுந்தரர்; மணிவாசகர் ஆகிய நால்வர் பெருமக்கள் மட்டுமே குருநாதர்களாகத் திகழ்வது போலவே, பாண்டுரங்க வழிபாட்டு மரபில் ஸ்ரீநாமதேவர் குருநாதர்களுள் ஒருவராகப் போற்றப் பெறுகின்றார்.
சைவ உலகில் 11ஆம் சைவத் திருமுறை வரையிலும் தொகுத்த நம்பியாண்டார் நம்பிகள் திருநாரையூர் பொல்லாப் பிள்ளையாருக்கு அனுதினமும் அமுது படைத்த நிகழ்வு போலவே, சிறு பிராயத்தில் நாமதேவர் சமர்ப்பிக்கும் திருவமுதினைப் பாண்டுரங்கப் பெருமான் நேரிலேயே தோன்றி உட்கொண்டு மகிழ்வாராம், அது மட்டுமல்ல தன் திருக்கரங்களால் நாமதேவருக்கு ஊட்டியும் விடுவாராம், எத்தகைய பாக்கியம்!!
No comments:
Post a Comment