ஔரங்கசீப்பின் படைகளை விரட்டியடித்த சமர்த்த ராமதாசர்:

ஒரு சமயம் ராமதாசர் சீடரொருவருடன் வனப்பகுதி ஒன்றினைக் கடந்து சென்று கொண்டிருந்தார். அவ்வழியே ஔரங்கசீப்பின் படைத்தலைவன் தக்ஷிண பூமியான தென்திசை மீது போர்தொடுக்கப் பெரும் படைகளுடன் வருகின்றான். காவித் துறவியான ராமதாசரை ஆணவத்துடன் பார்க்கின்றான், தன்னுடைய பிரதாபத்தைத் தாசருக்கு உணர்த்த எண்ணி வில்லில் நாணேற்றித் தொடுக்க, அது அருகிலுள்ள மரக்கிளையொன்றில் தைத்து நிற்கின்றது. தாசர் புன்சிரிப்புடன் 'நீ செல்லவிருக்கும் தக்ஷிண திசையிலுள்ள படைவீரன் ஒருவனிடம் நான் கற்ற சிறு வில் வித்தையை உனக்கு காண்பிக்கின்றேன் என்று கூறுகின்றார்.

அவனிடமிருந்த வில்லையே வாங்கி முதல் அம்பினைத் தொடுக்க, அது மின்னலெனப் பாய்ந்து முன்னர் தைத்திருந்த அம்பினை மீண்டும் இழுத்து வருகின்றது, இரண்டாவது அம்பினை எய்கின்றார், அது கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் அம்மரத்திலுள்ள அனைத்து இலைகளையும், ஒரு இலை கூட மிச்சமில்லாமல் துளைத்துச் செல்கின்றது. படைத்தலைவனுக்கு பெரும் அதிர்ச்சி, தேஜோமயமாய் நின்றிருக்கும் தாசரை அச்சத்துடன் பார்க்கின்றான், 'ஒரு சாதாரண வீரனிடம் கற்றேன் என்று கூறும் இவரது கலைக்கே இவ்வளவு வீரியம் இருக்குமானால் தக்ஷிண தேச வீரர்கள் ஒருசேரத் திரண்டு வந்தால் என்னாவது? இன்னும் ஒரு கணம் இங்கு நின்றிருந்தால் இவர் மற்றுமொரு அம்பினால் என் படை முழுவதையும் அழிக்கக் கூடுமே' என்று படைகளோடு வந்த வழியே ஓட்டமெடுக்கின்றான்.